Integracja sensoryczna – to inaczej przetwarzanie bodźców sensorycznych, będące skomplikowanym procesem, podczas którego układ nerwowy odbiera informacje z receptorów wszystkich zmysłów (dotyk – czucie powierzchniowe, układ przedsionkowy – związany z ruchem, propriocepcja – czucie głębokie, wzrok, słuch oraz węch i smak) a następnie organizuje je i interpretuje tak, aby mogły być wykorzystane w celowym działaniu, skutkowały adekwatną reakcją.
Efektem dysfunkcji przetwarzania sensorycznego mogą być:
- podwyższony lub obniżony poziom pobudzenia,
- aktywności i uwagi, nadmierne lub niedostateczne reakcje na bodźce sensoryczne,
- zaburzenia koordynacji ruchowej,
- opóźnienie rozwoju ruchowego,
- trudności równoważne,
- problemy z koordynacją wzrokowo – ruchową,
- percepcją wzrokową i słuchową,
- opóźniony rozwój mowy,
- trudności z nauką czytania i pisania, matematyką.
Może to również wpływać na poczucie własnej wartości dziecka, brak samoakceptacji, trudności w relacjach społecznych, skutkować problemami emocjonalnymi, zaburzeniami zachowania.
Integracja Sensoryczna jest stosowana w pracy z dziećmi z:
- nadruchliwością i problemami z koncentracją uwagi,
- trudnościami w uczeniu się,
- dysleksją rozwojową,
- ze spektrum autyzmu,
- z obniżonym poziomem rozwoju intelektualnego,
- zaburzeniami w komunikacji biernej i czynnej,
- mózgowym porażeniem dziecięcym,
- zespołem Downa i innymi zespołami genetycznymi.